Het antwoord op de vraag kan ik zonder schaken, het ultieme spel van alle spelen, is een uitdrukkelijk nee. Misschien uitzonderlijk om dit zo te zeggen maar waar is het! Want buiten de basale zaken des levens, is er niet zo veel waar ik niet zonder zou kunnen. Schakers hoef ik dit niet uit te leggen; ze kennen eenzelfde begeestering voor het spel der spelen.
Mijn passie voor schaken ontdekte ik helaas pas werkelijk zo rond mijn 27ste. Gary Kasparov (zie de bovenste foto), een in de Sovjet Unie geboren schaker van Armeens-Joodse afkomst, was op 9 november 1985 als 17-jarige zojuist de jongste wereldkampioen schaken ooit geworden… 27 jaar was ik dus al. Veel te laat om ooit op schaakgebied nog iets voor te stellen, hoewel me dat aspect (nu al lang niet meer) in het geheel niet deert want schaken staat voor mij voor zoveel meer…
Als een zachte onmisbare troostende meditatie voor ‘de onrust van het leven’ als je in een stille speelzaal vol met schakers waarin een ieder in opperste concentratie gefocust is, alleen met je gedachten volledig ‘in’ jouw partij bent, of als een conceptie van de geest waarin je soms een juweel van een voortzetting ontdekt waarmee je plotsklaps een partij kan doen laten kantelen, of als een psychologische krachtmeting met je eigen beperkte vaardigheden want ga maar eens opnieuw achter een schaakbord zitten als je in ‘gewonnen stelling’ blundert, of als een immer voortgaande ontdekking over het waarom je in een specifieke stelling niet de juiste voortzetting vond, of om te ontdekken hoe je ook op gevorderde leeftijd je spel door specifieke training op je kennis van openingen, midden- of eindspel toch nog (wellicht) kan verbeteren…
Mmm…een reeks die ik nog veel verder zou kunnen aanvullen en precies dat gegeven bepaald waarom ik nu al weet dat ik nog tot het einde van mijn leven van schaken zal gaan genieten… Ooit schreef ik zelfs een klein epos over de betekenis van de stukken. De magie van de koning, de dame, de toren, de loper, het paard en de pion… Ooit had ik een column in het schaakblad van schaakvereniging Oud Zuylen: ‘mijn memorabele (op)offeringsgezindheid…
Garri Kasparov, de flamboyante schaker die door velen nog steeds als de beste schaker aller tijd staat geboekstaafd, was voor mij de reden om serieus te gaan schaken. En nog immer is de tot de verbeelding sprekende speelstijl van de flamboyante Rus die er om bekend stond dat hij de bereidheid had om in al zijn partijen tot het uiterste te gaan, desnoods onder opoffering van pion- en stukoffers, model voor hoe ook ik zelf een partij benader… Uiteraard bezit ik nog geen fractie van het genie van Kasparov, want dat bereik je alleen met zeer veel talent en trainingsuren, maar dat deert me eigenlijk helemaal niets, want op mijn eigen ‘aardse’ niveau geniet ik ook zeer! En ja, niet voor niets is mijn bijnaam “offer meer” een fraaie verbastering van mijn achternaam.
Als ik ergens trouw aan ben dan heeft dat betekenis. Oud Zuylen is de club in Utrecht waar ik nu al bijna 30 jaar trouw aan ben. Inderdaad het is de tofste club van Utrecht en vanzelfsprekend ook van in de verre omstreken! In een schaakvereniging zoek ik graag een mengeling van goed gedoseerde ernst en lol. Vanzelfsprekend is schaken een serieus spel en spelen hoor je volgens mij met begeestering en een gezonde competitiezin te doen. Dat vind ik bij Oud Zuylen net als de persoonlijkheden die vrijwel allen een voorliefde kennen voor verhalen, verhalen over larmoyante schakers, over buitenissige openingen, over weetjes als in deze stelling speel ik altijd 32. Pxf7+ terwijl er bij het Oud Zuylen zomerschaak, ook wel ‘ego schaak’ genoemd, er altijd om het hardst ‘onzin’ mag worden geroepen als: “het is een zet, maar wel de zet van een waanzinnige” of “echt, je kunt het” etc…
Oud Zuylen, een club met ‘een status aparte’ want ja ik weet saaie clubs en saaie schakers zijn er natuurlijk soms ook… maar natuurlijk niet bij ‘de tofste club’ van Utrecht 
ofwel Oud Zuylen waar ik al bijna 30 jaar lid van ben en dat beschikt over spelers met intelligentie en humor. Verder ben ik ‘toernooitijger’ als het zo uitkomt. Favorieten zijn het Kennemer toernooi in Haarlem, het toernooi in Woerden in mei en sinds afgelopen jaar ook het toernooi in Vlissingen.
In Nederland zijn de gouden schaakjaren van de op 28 juni 1994 in Sint Petersburg geboren Anish Giri – spreekt 4 talen vloeiend – nog maar net begonnen. De in Delft wonende Giri deed in 2011, 2012 en 2015 mee aan het Nederlands Kampioenschap en won alle keren. Anish staat bekend als wonderkind, lange tijd had hij zelfs geen trainer. Als kind leerde hij zichzelf alles….
Op de FIDE top 100 chess rating wereldranglijst staat Giri nu op de 6e plek en het einde van zijn ontwikkeling is nog niet in zicht. Sopiko Guramishvili (24), zijn uit Tbilisi afkomstige vrouw met wie hij in juli dit jaar op een bijzonder feestelijke wijze in het huwelijk trad, zie bijgaand sprankelend filmpje https://www.youtube.com/watch?v=l8MZEYX7JaY (hoezo zijn schakers duffe lieden…?) heeft ook al lang haar sporen in de schaakwereld verdiend en met haar 98ste plek op de FIDE top 100 voor vrouwen heeft zij haar naam gevestigd…
