Liefdesbang…. over eerste en latere ontmoetingen in je leven…. en het leerzame zo fijn geschreven boek van Hannah Cuppen over waarom liefde soms zo moeilijk blijvend wordt ervaren…
Liefdesbang, het leerzame boek waarmee Hannah Cuppen op een warme, heldere wijze als integraal therapeute haar ervaringen beschrijft op een gebied waar angst vaker haar intrede doet dan vertrouwen, namelijk op het gebied van liefdesrelaties, is rijk aan inzichten en vergezichten over hoe je samen wel een relatie gelukkig laat zijn. Tijdens een schrijversweek bij het inspiratievolle schrijvers echtpaar Geert Kimpen en Christine Pannebakker begint haar avontuur om een boek te gaan schrijven…
Ryan Gosling zet misschien wel zijn meest geweldige rol neer in Lars and the Real Girl. http://vorige.nrc.nl/…/article173504…/Lars_and_the_Real_Girl De charismatische acteur die meestal overtuigd in stoere “mannelijke” rollen laat hier een volledig ander staaltje van zijn kunnen zien. Als schuchtere ontheemde man, behept met een trauma en niet echt tot werkelijk contact met andere mensen in staat, begint hij aan een relatie die zijn omgeving compleet voor raadsels stelt. Maar mede omdat iedereen in het dorp hem uiteindelijk onvoorwaardelijk blijft steunen kan Lars uiteindelijk breken met zijn “onvermogendheid” en zichzelf stapje voor stapje toelaten tot mogelijk een ander leven. Al blijft de vraag was Lars niet ook al tenminste een tijd lang gelukkig met zijn “vriendin”!?… Een aangrijpend, bij vlagen ontroerend sprookje, deze film die ik gisterenavond samen met mijn goede vriend Jan Oostrom mocht bekijken.
Hoe het soms gaat als je elkaar net ontmoet. Stel je hebt een date. Je begint over jezelf, over de ander, maar vrijwel altijd over het nu of de toekomst. Korter liefst over wat is geweest. Gaat vanzelf, deed ik ook vroeger. Niet of nauwelijks gaat het over het jongetje of meisje van een jaar of 6, 7 of wat ouder over wat zijn of haar verwachtingen vroeger zijn geweest. Ofwel hoe je bent begonnen met leven… Laat staat hoe je met de dynamiek van verbinden of verlaten bent omgegaan. Te ingewikkeld of gewoon “niet populair” natuurlijk om over te praten.
We spreken er niet over omdat het misschien niet het makkelijkste gespreksonderwerp is en het ook niet zo past bij eerste ontmoetingen…. Mmm klopt, alleen talrijke ontmoetingen later zijn de dynamieken die maken wie jij en die ander als personen nu precies samen vormen nog steeds een onzichtbaar laagje onder een grond van verwachtingen over misschien wel een hoopvolle toekomst samen… heb je dan vaste grond onder de voeten…!?
Je drijft op je eigen intuitie en op wat je zelf waarneemt. Wat we soms missen is de kennis om te begrijpen hoe we de gevoelens van angst, afwijzing of we de wens tot verbinding of “het bij de ander willen zijn tot elke prijs” kunnen vertalen naar dat wat dit over ons eigen gedrag en dat van de ander vertelt.
Liefdesbang is alleen al daarom een fijn geschreven boek. Voor mij was het helend omdat ik in retrospectief veel begrepen heb van wat ik eerder minder goed snapte. In deel 4, het laatste deel van haar boek, beschrijft Hannah hoe “helende passen voor een echte liefdesdans” gezet kunnen worden. Een mooi geschreven stukje. Met bijvoorbeeld de onderstaande zin ben ik het volledig eens.
“Je kunt telkens als je je door iemand geraakt voelt, waardoor je je afsluit, opnieuw kiezen voor verbinding door de geraaktheid toe te laten. Zo haal je de angel weg die zorgt voor herhaling, als je hem laat zitten. Je wordt net zo lang geraakt tot je de oude pijn hebt geheeld” uit Liefdesbang pagina 158 van Hannah Cuppen
De vaak aanwezige “natuurlijke neiging” om weg te gaan van de persoon die ons raakt, gaat voorbij aan de taak die ik in ieder geval aan mij zelf stel om mij zelf de vraag te stellen waarom ben ik geraakt en deze te gaan vervangen door antwoord te geven. Dus: hoe verlos ik mij van de pijn die maakte dat ik mij geraakt voelde. Ofwel, ik heb niet te oordelen over de persoon die mij raakte met zijn of haar opmerking, ik heb er alleen maar van te leren wat ik daaruit nog te leren heb. A never ending proces…
Op 16 augustus 2015 publiceerde ik dit stuk eveneens op mijn Facebook pagina als mijn wekelijkse zondag blog
